Alweer een jaartje ouder.
Nadat ik in Apeldoorn een flink bedrag in mijn zorgvuldig bijeen gespaarde budget had geslagen zijn we nog naar Bourtange geweest.
Anita Degen van: keukengerei van rond 1900 gaat namelijk stoppen.
Manlief had besloten dat er dan nog maar een beetje besteed mocht gaan worden, want op=op.
En om nu even iedere keer 300 km te rijden voor miniatuurtjes is wel een erg kostbare geschiedenis.
Daar heb ik dus nog wat uitgezocht, manlief had van mij een lijstje gevraagd met wat ik graag van Anita zou willen hebben. Bij de verjaardagbezoekers had hij geïnformeerd wie er mee wilde doen en met welk bedrag.
Hij heeft dus verder geshopt ( en meer gekocht als de giften zouden zijn ) en dat resultaat heb ik dus afgelopen vrijdag ontvangen en ik moet eerlijk zeggen...........ik ben helemaal overdonderd zoveel is er aan emaile gekomen.
Voor iedereen was er een plastic tasje met daarin de uitgezochte miniatuurtjes en die verder dan thuis ingepakt.
Wat er nu nog over is, ga ik zelf bij hem kopen :-) Ik ben nog lang niet zo ver dat ik de keuken al heb, laat staan ruimte voor de miniaturen, maar ik ben wel bereid daar wat zakgeld voor af te staan zo van tijd tot tijd.
Niet direct want mocht ik weer naar een beurs gaan over een paar jaar dan wil ik daar toch wel iets te besteden hebben nietwaar?
Na zijn late diens toen manlief thuis kwam en hond had uitgelaten was het uiteraard al na 24.00 toen hij naar bed wilde.
En hoe slaperig ik ook was, bij de melding jarige job, was ik ineens wakker.
Ja en dan wil ik wel een cadeautje. Hebberig mens als ik ben.
Als eerste kreeg ik de rode melk bus en het pannetje.
De rest mocht wel tot het ontbijt wachten, daar was ik te moe voor.
Mijn schoonouders kwamen al zeker 7 jaar niet meer naar onze verjaardagen, vanwege de afstand en de leeftijd.
Rond elf uur, de tijd dat mijn schoonouders hier waren als er een verjaardag was, ging hij naar boven.
En kwam met deze twee naar beneden, die zijn van mijn schoonmoeder.
Rond 12.00 uur was afgesproken dat onze dochter het gebak zou komen brengen.
Gelijk even mee lunchen.
Zij had Lucky meegenomen:
Waarbij je dus hele aparte taferelen krijgt, want die twee honden dagen elkaar flink uit.
Hier ligt Lara met haar voorpoten de kop van Lucky van onder naar boven omhoog te halen.
Lucky laat zien wie de grootse en de sterkste is, gewoon je kop over het kleine mormel heen kan ze niet zo heel veel kanten uit.
Deze keer had Regina kleine stukjes taart van te voren gesneden.
Het deeg had een hele lichte vanille smaak, de cake was doormidden gesneden en die was gevuld met chocolade. Over het fondant had ze een sjabloon gelegd en die vervolgens in gekleurd.
De bloempjes van een oranje fondant met de eetbare parels op de taart om de decoratie af te werken.
Vorig jaar was de taart al lekker, maar dit jaar nog meer. Hoe zou het volgend jaar zijn??
Mijn broer uit Nijverdal, zou eerst langs mijn vader die in Ridderkerk woont en vervolgens naar een Tante van ons( ruim 90 jaar ) in Rotterdam en daarna naar ons. Het rondje Nederland.
Bij ons zijn ze gebleven tot na de koffie.
Zij brachten dit voor mij mee.
Een 'bos bloemen' met fairtrade thee en chocolade.
Net nadat zij waren weg gegaan kreeg ik van manlief het volgende:
Ja en dat was ik dus ook echt.
Dochterlief en vriend hadden ook bij paps inkopen gedaan
Het resultaat:
De keuken wordt steeds voller.
Toen kwam zoonlief met zijn vriendin.
Ja ik weet het, het is schandalig veel.
Het zal een goede lezer niet zijn ontgaan........er is rood en oker emaile.
Er waren een aantal dingen al niet meer aanwezig van het rode maar wel van oker.
En die kleuren passen heel mooi bij elkaar.
Ik heb zelf nog een fles oker verf van Anita overgenomen, nu heb ik de juiste kleur.
Het rood is me gelukt om te kopen met alleen een klein stukje miniatuur bij mij.
Als laatste kwam vandaag manlief bij me met de mededeling dit heb je nog van je vader.
Mijn vader heeft Alzheimer, maar mijn zusje zorgt ervoor dat we toch nog steeds iets krijgen om te besteden.
Ook daar is dus emaile van gekocht.
Alleen ik had ook aangegeven dat er mooie dingen bij Anita zijn voor het Vic. Huis.
Ik wil daar namelijk graag een stukje tuin bij hebben............
Dus is er ook nog voor het Vic.Huis gekocht voor mij.
Vorige week, toen ik was werken, ben ik iets langer gebleven om het werk af te maken.
In een tasje waarin een broek zat voor mijn mevrouw om te vermaken, vond ik een doosje met zeevruchten als bedankje.
Op tafel lag mijn in te vullen lijst en terwijl ik daar mee bezig was, werd er een eurobriefje bovenop gelegd.
Ik had namelijk iets mee genomen voor bij de koffie en voor mijn verjaardag kreeg ik dus geld.
Dat heb ik ingeruild in de winkel zoals manlief hem is gaan noemen.
Het resultaat:
En als laatste: van Anita zelf kreeg ik ook altijd een presentje.
Daar had ik me voor aangemeld.
En van haar heb ik deze stove gekregen.
En nu een volgend blog om te laten zien wat ik van de miniswap heb gekregen.
Groetjes Thea
