Veranda

Gisteren hebben manlief en ik samen aan de etagère gewerkt.
Ik had alles klaar gelegd, per laag, maar werd toen ineens erg huiverig van dat warme soldeerapparaat.
Nu heb ik altijd gezegd dat samen met manlief aan een project werken vaak geen succes is, dus had ik er bedenkingen bij.
En eigenlijk ook best veel.
Het samenwerken aan een project is eigenlijk alleen bij de kleine dingen, zoals het solderen of iets met hout waar ik niet uitkom. Grotere dingen zoals het straatje is geen probleem.

Maar goed, momenteel moet hij leerling monteurs ook wel het een en ander bijbrengen, al moeten die het helemaal zelf doen, dus de instelling is anders geworden.
Voor mij had hij dus gisteren wel de rust om te helpen.

Veel hebben we niet gedaan. Alleen de grote standaards zijn klaar en dat was al een klus op zich.
We hebben van de bovenste laag twee stukjes vast zitten aan elkaar en de rest moet nog.

Vanavond zetten we de twee laatste stukjes er samen aan en dan kan de bovenste laag er op.
Omdat ik toch wel moeite heb met de derde hand, ik heb er maar twee en die derde moet ik echt nog onder de knie krijgen, voor veel karweitjes.
Ik heb nu de 'opdracht' om iedere dag één of twee letters van het alfabet te maken. Goeie oefening.
Is niet het leukste maar misschien wel erg slim.
Wordt dus uitgebreid vervolgd.

Het is maar goed dat ik met de maand mei bij ben voor het project van de OLMC kan ik de tijd nemen om de letters en de etagère te maken.
Ik ga eens kijken wat de maand juni voor ons in petto heeft.


Groetjes Thea